Türkiye'ye Oynanan Oyunlar(İTİRAF-1 Devam)

              Yoldaki karı temizledikleri için ve sabah saatleri olduğu için işe gidenler,okul servisleri trafiği biraz yoğun bir hale getirmişti.Ağır ağır ilerleyen trafik biraz olsun açıldığı sırada kırmızı ışık yandı ve beklemeye başladım.Yanımda bir polis otosu durdu."Aman Tanrım!...Şansa bak" dedim kendi kendime.Hiç panik yapmaksızın beklemeye başladım.Telsizden bir çağrı geldi.Cam kapalı olmasına rağmen telsizden geçen anons şu an içinde olduğum araba ile alakalıydı.Nihayet yeşil ışık yandı ve ben önü açık olan yoldan son sürat ilerlemeye başladım.Polisleri tam atlattığımı düşünüyordum ki.Peşimden hızlı bir şekilde sirenleri açık polis otosunu fark ettim.Gaz pedalına sonuna kadar basmama rağmen 1988 model külüstür arabının motoru ses çıkartmaya başladı.Polis otosu her geçen saniye dahada yaklaşmaya başlamıştı.Artık kaderime bıraktığım esnada çok ilginç bir olay oldu.2 kilometre ileride kapanmakta olan bir köprü vardı.Bu benim son kurtuluş şansımdı.Polisleri atlatıp,bu lanet olası arabadan kurtulmam gerekti.Köprüye 500 metre kalmıştı.Polis otosu ise bana 1 kilometre yaklaşmış ve ben köprüden külüstür arabayla bir uçuş gerçekleştirerek kapanmakta olan köprünün zorda olsa karşısına geçmeyi başardım.Geriye baktığımda ise polis otosunun da peşimden köprüden atladığını;ama o zavallıların başarılı olamayıp denize çakıldığını gördüm.Arabadan indim,bir kilometre kadar ileride Washington Havaalanı vardı.Artık o külüstür arabaya ihtiyacım kalmamıştı.Yalnız havaalanında uçağa nasıl binecektim?.Her yerde aranan sözde azılı bir teröristtim.Hem havaalanına doğru koşuyor hem de bunları düşünürken aklıma bir fikir geldi.Havaalanında uçakta bagaj dolumu yapılırken,ben kimselere çaktırmadan uçağın bagajına binecek,böylece ülkeme dönecektim.Allah'ın hikmeti ya işte;bunu zorda olsa başardım ve şu an Türkiye'de sizlerle bu son derece gizli olan bu olayı paylaşıyorum.(YARIN İTİRAF-2 KAÇIRMAYIN!)